Pod Skočićem trava potrvena,
potrle je zvorničke spahije,
igrajući, konje talumeći.
A najviše Derviš-begov đogo!
Da mu beže uzde ne priteže,
skočio bi gradu na bedeme.
Sa bedema dragoj pod pendžere,
sa pendžera dragoj u dušeke,
sa dušeka na bijele grudi.
