Sinoć mlazna kiša udaraše,

a jutros mi porani djevojka

u livadu da sokola traži.

Ne nalazi sivoga sokola,

već nalazi mlado neženjeno:

leglo spati u zelenu travu,

pokrilo se jaglukom po glavi

da ga medna rosa ne popane,

da ga žarko sunce ne opali.

Ona njega alkatnierčan budi,

ona budi, a momak je ljubi

na livadi, zelenoj sedžadi.